Jaag de orkaan maar aan

wil melker

 ik raak je golven draag zee in mijn luchten
 kus je in roze zon ondergaande zuchten
 voer je mee naar hoge ijle atmosferen
 samen als druppel gaan we het weer proberen

 we spelen op het mistig draagvlak van vandaag
 ik jaag je grauwe nevels tot een vage vlaag
 mis mijn zout in al jouw lage regionen
 na een koele bui zal snel de zon weer komen

 ik wil diepte zien de kilte van beneden
 warmte is verleden vandaag is al voorbij
 jaag de orkaan maar aan bid je laatste beden

 je hebt een zwarte schaduw neergelegd naast mij
 jouw liefdevolle wind vlaagt toekomst naar het heden
 we streden maar jouw zee maakte me watervrij