In zwart en bloot

wil melker

 ik draag zwart
 omdat jij genomen hebt
 wat ik bezat

 veel bloot om jou
 de pijn te laten zien
 het lijf waarvan ik gruw

 nog sijpelt af en toe
 die grote rode vlek
 over het wit dat ik ooit was

 dan schreeuw ik
 in mijn slaap als jouw handen
 mijn onschuld doden

 word ik gebroken wakker
 in lamlendig grijs
 dat niet wil wijken

 ben in wit gestorven
 alleen mijn lijf in
 zwart en bloot is nog niet dood

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 19-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

21/03/2012

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘In zwart en bloot’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.