In ongeschoren licht

wil melker

 straten draaien
 om hun hoeken
 verdwalen bij het zoeken
 naar een andere weg

 muren hebben horizonnen
 afgezet en ogen op het
 steen en blik gelegd onder
 het blauw van de lantarens

 de dag verloopt in
 ongeschoren licht
 de avond gaapt verveling
 uit een nietszeggend gezicht

 het licht is kouder dan
 voorheen de mussen dood
 en muggen dansen rood
 boven een stille sloot

 alleen wuift
 nog een laatste groet
 het asfalt schijnt de
 sporen kou van verre tegemoet