Hoge tonen
uit de stalen kerktoren
verwaaien hoge tonen
echo’s van tijd
seconden roesten niet
rijgen zich aaneen
tot kettingen van uren
die dagen vastklinken
tot maanden
ze verankeren in jaren
de toren priemt
naar de oneindigheid
tijd staalt tevergeefs in eeuwigheid
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
03/09/2012
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hoge tonen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.