Handen sterven later

wil melker

 handen weven een verhaal
 de vingers zijn
 emoties aan het vlechten
 de hoofdpersonen vechten
 maar niemand wint

 ogen zijn gekluisterd
 aan het spel
 je aandacht is geboeid
 ziet blikken die
 snel kunnen doden

 je hoofd laat schimmen vrij
 met duistere gedachten
 ze ondermijnen fantasie
 betoveren de goede krachten
 en overheersen met magie

 stemmen schreeuwen in je hoofd
 gedachten flitsen schimmen
 de wereld is los zand
 slippend door je vingers
 je voelt hoe alles brandt

 je zwicht en doet je ogen dicht
 de handen sterven later