Gezichten zonder ogen
ik mis de oogcontacten
kijk bij het wachten
de mensen altijd aan
maar iedereen is bezig
zijn leven op die plaats
een eigen vorm te geven
als planten op een rij
de stengels wat gebogen
met gezichten zonder ogen
totdat het bijtje zoemt
een naampje noemt
het knopje open gaat en ons verlaat
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
03/01/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gezichten zonder ogen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.