Een enkele lijn
langzaam werden
de gezichten grijs
kleuren zachter in vervagen
een enkele lijn
geboren in het zijn
bleef nog herinneringen dragen
de horizon kon
ik al raken in het
zo tastbare dichtbij
het licht ging uit
zelfs de helderste dromen
wilden niet meer komen
met stok en hond
ga ik op pad
voor mijn andere zintuigen
begint het echte leven pas
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
03/03/2012
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een enkele lijn’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.