INLOGGEN
«»

Ben de blauwe bloem

 mijn vingers
 zijn al afgebeten
 stompjes schrijven poëzie

 ze kauwen lang
 op mijn geweten
 slikken doen ze echter niet

 mijn teksten blijken
 geniaal te zijn alleen
 hun geesten weer te klein

 ik schrijf met bloed
 in ieders hart dat voelt
 vertrouwd en heel apart

 ben de blauwe bloem
 in het koren ze maaien maar
 die kleur gaat niet verloren

 zaai letters en
 mijn zinnen groeien
 uit tot magistrale strofen

 de lezer oogst dan
 een gedicht dat bloeit
 tot poëzie naar zijn vermogen

 stompjes op het toetsenbord
 voordat het scherm donker wordt
 heeft de criticus mij al vermoord

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ben de blauwe bloem’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.