Als het leven even faalt
ik wil bouwen
geen ruïnes schonen
op een al doorleefde plek
een nieuwe stek
daar verrijst mijn kathedraal
zonder pilaar en heilige graal
geen glas in lood
en zwaar berookte muren
vrijheid gaat weer eeuwig duren
het zelfdragend dak
wisselt steeds van blauw naar zwart
met vage wolkconstructies
de muren transparant
uitgevoerd in seizoengroen
rijk kleurend in de zomer
muziek vindt
in de wind zijn orgel
een vloer van leisteengrind
zon zegent iedere dag
mijn kathedraal ook als
het leven even faalt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
20/11/2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Als het leven even faalt’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.