Jij of ik

Fairouz

Gisteren kende ik jou niet. En ons
treffen vandaag was puur toeval.
Nooit was je in mijn huis of heb je
mijn familie gekend.

Nooit was je mijn vriend, noch
mijn vijand. We hebben nooit
ook maar iets gedeeld.
Geen gevoelens van welke aard dan ook.

Vandaag kijk ik voor het eerst en
ook voor het laatst in jou ogen.
Heel even vraag ik me af hoe jou leven
er uit heeft gezien.


Maar we beseffen beiden, het is jij of ik.
En ik schiet als eerste.
Gisteren was je nog in leven, vandaag nam
ik het je af. Het erge is : ik kende je niet.

Waarom dit zinlooos gedoe ?