INLOGGEN
«»

gezwegen

Terwijl bisschoppen stil zwegen
En dat vast waren blijven doen
had het aan hen gelegen,
Alles onder het Katholieke kleed
zoveel kinderleed.

Daar in Ierland hadden ze eerst al
de beroemde wasserijen.
Waar jonge meisjes moesten werken
bidden en vooral zwijgen.

En mijnheer pastoor had de kinderen
lief …oh, zo lief.
Meisjes en jongens die niet durfden
spreken. En dan na zoveel jaren…

kunnen de bisschoppen die er van
wisten, niet langer beweren dat de
gewone burgers zich vergisten.

Stemmen klinken , wees niet bang
wees niet langer stil
Schreeuw uit je verdriet , destijds
deed je het niet.

En hoor…er klinkt gegil.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 10-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Fairouz
Actief sinds: 08-02-2014Informatie bij het gedicht:

eindelijk gegil Auteursrechten
Op dit gedicht ‘gezwegen’ van Fairouz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.