Die goede oude tijd.

Fairouz

De goede oude tijd.

Vroeger, ja toen ze gelukkig door
het leven ging. toen ze blootsvoets
danste in het gras, wat was ze
jong en mooi.

Ze kon elke jongen krijgen die ze
maar wilde… en het bewijs ervan
liep rond. Iedere jongen , jawel
en moeite hoefde zij niet te doen.

Haar heerlijk rode mond zag er nu
wat bleekjes en vlezig uit…en haar
eens zo prachtige haren, wat was er
mee gebeurd ? zo mooi, zo vol.

Hartstocht had ze gekend en ze wist het
nog als was het gisteren.
Haar ogen waren altijd vol passie en vuur
waarom was ze niet meer zo in trek ?

Sierlijk was ze, als een porseleinen pop,
kijk maar naar haar foto’s.
En ze keek… en ze droomde van een lang
vervlogen liefde, hij hield vast nog van haar

In de spiegel kijkend realiseerde ze zich
dat het vergane glorie was en dat ze met
altijd maar terugkijken in de tijd , niets
gewonnen had. Dromenland, zonder

aan de toekomst te denken. de spiegel
toonde haar zoals ze was.
Haar schoonheid , wèg of verzonnen ?
Ze had toch zoveel vrienden gehad.

Ze was in haar verleden gevangen, net
als een gevangene in zijn cel.
ze wist alles zo goed en zo was het
toch altijd geweest ? of niet dan.

En waarom huilde haar spiegelbeeld ?
Was dat wel allemaal zo geweest ?