Jaren van tijd

Lenie Dingemanse

Jaren van tijd

Steeds machtelozer
word ik in de tijd          
die alomtegenwoordig
onontkoombaar blijkt

Nooit hulpelozer
zie ik zwijgend    
de vervaagde horizon
waar eens de einder lokte

De afgelegde weg        
gedachteloos gegaan
krijgt z'n betekenis
als een voldongen feit

Bijeengegaarde vragen
verliezen hun gewicht
rijgen zich aaneen
't verleden in het heden

Opeengepakt in zinnen
hervindt de tijd betekenis
de jaren spreken zacht
hun niet te meten macht