«»
Ooit zou het aan hem te zien zijn:
een vis springt zelden uit het water
maar een arm schudt dikwijls met een hand.
En botert het tussen de kanonnen,
geeft hij zijn tegenstanders een gezicht.
Zo als een schicht te zijn, gewapend
tot de vrede, van verre klinkend
en dichtbij inslaand.
Granieten goden staan één trede boven hem,
hij kan hen aanraken. Toch blijft hij vlees,
want dan alleen is de wereld compleet.
Door dwaasheid wijs geworden geeft de aalscholver
zijn prooi terug aan de golven, en blijft zo vliegen.
Nooit meer sterven
NOOIT MEER STERVENOoit zou het aan hem te zien zijn:
een vis springt zelden uit het water
maar een arm schudt dikwijls met een hand.
En botert het tussen de kanonnen,
geeft hij zijn tegenstanders een gezicht.
Zo als een schicht te zijn, gewapend
tot de vrede, van verre klinkend
en dichtbij inslaand.
Granieten goden staan één trede boven hem,
hij kan hen aanraken. Toch blijft hij vlees,
want dan alleen is de wereld compleet.
Door dwaasheid wijs geworden geeft de aalscholver
zijn prooi terug aan de golven, en blijft zo vliegen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 14-08-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Richard BatelierActief sinds: 13-08-2019 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nooit meer sterven’ van Richard Batelier zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Oorlog
Nieuwste gedichten
- humor
- Oekraine
- Omdat het nodig was
- [ Er zit een gat in ]
- De appel en de fles melk in Gaza
- [ Rustig zijn ]