INLOGGEN
«»

14 mei 1940

14 MEI 1940

De man staat op het weiland
Naast zijn vrouw
Ze kijken uit over de velden
In de verte gloort Rotterdam

Hij zegt
"Kijk vrouw, Rotterdam brandt"

Daarna blijven ze samen kijken
In stilte en in ongeloof
Gebeurt dit echt ?
Hier zijn geen woorden voor

Rotterdam brandt
De mensen slaan op de vlucht
Sommigen richting het Kralingse Bos
Ze vluchten voor hun leven

De stad wordt bedolven
Onder een regen van bommen
Overal is vuur en angst

Er wordt gehuild
Er wordt vervloekt
Er wordt gebeden

De nacht die volgt is fel verlicht
In de ochtend wordt alles duidelijk
Het centrum van Rotterdam is verdwenen

Het daglicht is weliswaar teruggekeerd
Maar alles voelt pikzwart
Een tijd van wederopbouw gaat beginnen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-05-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘14 mei 1940’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.