14 mei 1940
14 MEI 1940
De man staat op het weiland
Naast zijn vrouw
Ze kijken uit over de velden
In de verte gloort Rotterdam
Hij zegt
"Kijk vrouw, Rotterdam brandt"
Daarna blijven ze samen kijken
In stilte en in ongeloof
Gebeurt dit echt ?
Hier zijn geen woorden voor
Rotterdam brandt
De mensen slaan op de vlucht
Sommigen richting het Kralingse Bos
Ze vluchten voor hun leven
De stad wordt bedolven
Onder een regen van bommen
Overal is vuur en angst
Er wordt gehuild
Er wordt vervloekt
Er wordt gebeden
De nacht die volgt is fel verlicht
In de ochtend wordt alles duidelijk
Het centrum van Rotterdam is verdwenen
Het daglicht is weliswaar teruggekeerd
Maar alles voelt pikzwart
Een tijd van wederopbouw gaat beginnen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-05-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘14 mei 1940’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.