INLOGGEN
«»

Je hield je staande, te kort...

Je dronk werkelijk slóten aan koffie op een dag;
nooit eens dat ik je zonder een peuk zag
Aldus roofbouw plegend op jouw tengere lijf
Daarbij nog een pittige werkkring, niet zo een
van negen tot vijf

Altijd weer die extreme gespannenheid daar
Bloedstollende kampervaringen nooit verwerkt,
het was menigeen zonneklaar
Ondanks dit alles bleef je een heel beminnelijk
mens

Ik hield veel van je, maar langer op aarde
blijven? Slechts een vrome wens
Je hart gaf het onverwacht zomaar dan op
Teveel doorstane oorlogsellende Je praatte
er nooit over, gaf dat geen enkele kans

Jouw energie was compleet verbruikt, mijn
liefste oom, heel vaak mijn voorbeeld.
Nooit meer gezelligheid óók met je gekend
Veel heb ik aan je te danken, wat je ondanks
teveel narigheid tóch mij gaf, zo tóp!

Dakoyria, 2019.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 03-05-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Je hield je staande, te kort...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.