Kinderen en oorlogsmonument
Je ging als vanzelfsprekend naar het vertrouwde
oorlogsmonument in het hart van jouw stad
Geen discussie was daarover mogelijk, je moest
eens het hart hebben om níet te gaan!
Toch voelde het, jong als je was, niet eens als
hinderlijke dwang
Je wilde zélf absoluut respect betonen áán.....
en ondernam jaarlijks die welbekende gang.
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-03-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kinderen en oorlogsmonument’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.