INLOGGEN
«»

Auschwitz

Auschwitz

De wereld is van ijs
En heel erg koud
Ik houd mijn vaders hand vast
We staan hier met velen

In een rij
In de sneeuw
Zonder jassen
Zonder wanten

De sneeuw blijft vallen
Dikke vlokken
Op onze hoofden
Op onze schouders

Mijn vader is bleek
Hij heeft niets meer gezegd
Sinds we de trein in werden geduwd

"Klopt het papa
Wat ze zeggen
Dat we niet meer teruggaan naar huis ?"

Hij antwoordt me niet
Maar zijn grote hand
Drukt de mijne nog steviger

We staan hier
De wereld is wit
En zwart als de nacht

Gelukkig heb ik het nu minder koud
Ik gloei
Ik ben wel hier
Maar ik zweef langzaam weg
Uit mezelf

Ik zie mijn papa nu van boven
Ik zie dat hij me in zijn armen draagt
Alles is stil
De tijd staat stil
En ik ga weg van hier
Ik ben weg
Dag papa

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 29-08-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Auschwitz’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.