«»
Beseffen we wel het verdriet
Als de angstige moeder niet
Het allerminste kan geven
Aan het kleine tere leven
Dat ze in haar armen houdt
Terwijl ze weet het is te koud
Om hier met haar te lopen
En ze geen kleren kon kopen
Omdat ze snel moest vluchten
Vanwege de terreur geruchten
Vluchten voor vervolging en haat
Waardoor ze haar vaderland verlaat
Ook al leeft zij nu nog met het kind
Tenminste als ze snel voedsel vindt
Lopend, zwoegend en vol vragen
Na de vlucht, al vele lange dagen
Bedelend om eten en wat drinken
Ze wil de moed niet laten zinken
Vanwege het jonge kleine leven
Om haar wat beschutting te geven
Besef van verdriet
Besef van verdrietBeseffen we wel het verdriet
Als de angstige moeder niet
Het allerminste kan geven
Aan het kleine tere leven
Dat ze in haar armen houdt
Terwijl ze weet het is te koud
Om hier met haar te lopen
En ze geen kleren kon kopen
Omdat ze snel moest vluchten
Vanwege de terreur geruchten
Vluchten voor vervolging en haat
Waardoor ze haar vaderland verlaat
Ook al leeft zij nu nog met het kind
Tenminste als ze snel voedsel vindt
Lopend, zwoegend en vol vragen
Na de vlucht, al vele lange dagen
Bedelend om eten en wat drinken
Ze wil de moed niet laten zinken
Vanwege het jonge kleine leven
Om haar wat beschutting te geven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 11-04-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Gertjan van der KraanActief sinds: 31-10-2014Informatie bij het gedicht:
Het verdriet van een wanhopige moeder Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Besef van verdriet’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Oorlog
Nieuwste gedichten
- De appel en de fles melk in Gaza
- [ Rustig zijn ]
- nooit weer gebeurt weer
- [ Dictators stichten ]
- Geen thuis Palestina
- terreur