«»
altijd de stenen
altijd verspreid
altijd na de dans
de onbedaarlijke leegte
waar ze stonden
altijd na de dans
en kraters
een vol maanlandschap
is er nog leven
na het doden
lopen er wegen
voorbij de lijnen
van het front
is de uitgebeitelde kreet
verhoord
is er nog ruimte
voor een nieuw begin
waarvoor?
er kleven mensenresten
aan de weg
er falen duizend sterren
in vergeefse schijn
in nieuw gebied
zwijgt de woestijn
beantwoordt niet
zijn er vragen
die nog leven
durft mens te leven?
de stenenaltijd de stenen
altijd verspreid
altijd na de dans
de onbedaarlijke leegte
waar ze stonden
altijd na de dans
en kraters
een vol maanlandschap
is er nog leven
na het doden
lopen er wegen
voorbij de lijnen
van het front
is de uitgebeitelde kreet
verhoord
is er nog ruimte
voor een nieuw begin
waarvoor?
er kleven mensenresten
aan de weg
er falen duizend sterren
in vergeefse schijn
in nieuw gebied
zwijgt de woestijn
beantwoordt niet
zijn er vragen
die nog leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 09-07-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘durft mens te leven?’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Oorlog
Nieuwste gedichten
- De appel en de fles melk in Gaza
- [ Rustig zijn ]
- nooit weer gebeurt weer
- [ Dictators stichten ]
- Geen thuis Palestina
- terreur