Westhoek
door de bietenvelden
schromen rubberlaarzen
het land zuigt ze naar binnen
fluistert hen met iedere stap
kom, blijf in deze natte en bedorven grond
ze ontmoeten het reeds lang bekende
in de doodsgrijns van een onbekende
die ze dan schamel gaan bedekken
tegen onbehouwen blikken
en tegen de hardheid van de lichtinval
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-03-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Westhoek’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.