ten laatste male
de strak gespannen vaandels
zullen aan stukken waaien
de tranen vallen
op streng bevroren grond
één enkele hond
houdt nog de blaf
verwacht vergeefs
een antwoord op zijn vragen
niemand om te spelen
geen arm om te strelen
wacht
ademwolken
lege tekstballonnen
het schrikt en rilt
wil krimpen tot onoogbaarheid
ontsnappen is te laat geboren
de harde regen houdt niet op
in de verkilde zomer
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-03-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ten laatste male’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.