gas
gas, gas
je adem wordt groen slijm
je stikt in eigen longen
je hoopt op hun genadigheid
dat ze je meenemen
zodat tijdens warme dagen
jouw stank het leven van je maten
niet helemaal ondraaglijk maakt
iemands kind
in niemandsland
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-01-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘gas’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.