het eind van het Latijn
de daver op het vege lijf
dat aanvoelt als een worm
de asse op mijn hoofd
verschroeit mijn haar
wees welkom vreemdeling
ik haal je brood en wijn
ga liggen bij de haard
verhalen kan veel later
ZUSTAND DROHENDER KRIEGSGEFAHR
alle laarzen wereldwijd
marcheren
verhalen reiken me de hand
maar ik kan ze niet grijpen
de vlammen spelen niet
ze grommen
van de ene tot de andere horizon
het orgelpunt
de kers is op de taart
de kerststronk staat te branden
dit is het eind van alle wegen
het eind komt, zoals altijd
zeer ongelegen
vrede op aarde
het licht is onverdraaglijk
de mensen gaan in ongewilde stoeten
de weg op naar de val
na het strompelen
zonder waar naartoe
en na de laatste paukenslag
verschijnt glorieus de zon
de aarde blijft steenkoud
en duister
het regent zwarte sneeuw
er waren schimmen rond
totaal verkleumd
in genadige gevoelloosheid
en niemand die zegt
of nog kan zeggen
wees welkom
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-12-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘het eind van het Latijn’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.