«»
Verlaten en alleen.
Een man verschuilend in de bosjes,
Met een wonde aan zijn been.
De straten verlaten,
De mensen verslagen.
Je kunt trots zijn,
Op al je heldhaftige daden.
Je hebt mensen pijn gedaan,
Alles afgenomen.
Ze hebben niets meer,
De duisternis is gekomen.
Nu sta je mooi te lachen,
Te pronken over je moorden.
Ik hoop dat het jou,
Ook nog mag overkomen.
Je gezicht niet laten zien,
daar heb je geen lef voor.
Vluchten en rennen,
Heel stoer hoor.
Terreur
Een meisje in de verte,Verlaten en alleen.
Een man verschuilend in de bosjes,
Met een wonde aan zijn been.
De straten verlaten,
De mensen verslagen.
Je kunt trots zijn,
Op al je heldhaftige daden.
Je hebt mensen pijn gedaan,
Alles afgenomen.
Ze hebben niets meer,
De duisternis is gekomen.
Nu sta je mooi te lachen,
Te pronken over je moorden.
Ik hoop dat het jou,
Ook nog mag overkomen.
Je gezicht niet laten zien,
daar heb je geen lef voor.
Vluchten en rennen,
Heel stoer hoor.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 13-06-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
JazzActief sinds: 12-06-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Terreur’ van Jazz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Oorlog
Nieuwste gedichten
- humor
- Oekraine
- Omdat het nodig was
- [ Er zit een gat in ]
- De appel en de fles melk in Gaza
- [ Rustig zijn ]