INLOGGEN
«»

Terreur

Een meisje in de verte,
Verlaten en alleen.
Een man verschuilend in de bosjes,
Met een wonde aan zijn been.

De straten verlaten,
De mensen verslagen.
Je kunt trots zijn,
Op al je heldhaftige daden.

Je hebt mensen pijn gedaan,
Alles afgenomen.
Ze hebben niets meer,
De duisternis is gekomen.

Nu sta je mooi te lachen,
Te pronken over je moorden.
Ik hoop dat het jou,
Ook nog mag overkomen.

Je gezicht niet laten zien,
daar heb je geen lef voor.
Vluchten en rennen,
Heel stoer hoor.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 13-06-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Jazz
Actief sinds: 12-06-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Terreur’ van Jazz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.