INLOGGEN
«»

Hongertochten

De gaarkeukens, de bussenlikkers,
wat waterige soep, de surrogaat pap
van tulpenbollen in lange rijen op
de stoep, dat ondanks alles door bijna
niemand werd versmaad, omdat honger
aan een mens niets meer te kiezen laat.

De hongertochten over besneeuwde
wegen van stedelingen naar het platteland
Voor een mud aardappelen werd een koude strijd
gestreden, ratelend op houten band. Met te weinig
om van te leven en te veel om van te sterven,
gingen zij op weg naar de Nederlandse boerenerven.

Nimmer werd er in Nederland zoveel
honger geleden als in het laatste
oorlogsjaar. Nood leerde de burgers
bedelen, bracht hen en de boerenstand
bij elkaar. Tussen stad en platteland
door een oorlog asociaal, groeide de wil
iets in schaarste te delen voor een karig
oorlogsmaal.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 01-05-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen
Actief sinds: 02-03-2015Informatie bij het gedicht:

Schrijver: Willem B. Tijssen Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hongertochten’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.