Zonder titel
De straat zag eruit zoals altijd
de bomen, de karren, een kinderfiets
en eigenlijk bevatte het verder niets
het lag er als een rustplaats in de tijd
Achter de ramen voelde je de angst
dicht bij elkaar fluisterde men berichten
over het front en de bleke gezichten
spraken zwijgend nog het bangst
Er klonken voetstappen, hun ogen koud
in bruine jassen stond men stil bij nummer acht
een kleine joodse man werd naar buiten gebracht
De straat was stil en stokoud
nu open ik de ogen en hier waar ik sta
staat een kruis genaamd Golgotha
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-09-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ton Jurriansen (Actief sinds: 14-09-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zonder titel’ van Ton Jurriansen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.