INLOGGEN
«»

In De Verte Klinken De Laarzen

De mensen zien mij van ver.
Niet om mij, maar om mijn
Gele ster. In de verte klinken de laarzen,
Schreeuwen de monden holle frasen.
Ik ga mijn weg, mijn straatje om.
Ik ben te veel in het nazi-dom.

De mensen zien mij van ver.
Niet om mij, maar om mijn gele
Ster. Zij zijn bang voor de klikkende
Laarzen. Zij zijn monddood door de
Holle frasen. Voor hen is niet de rol
Van de morele held. Door hen wordt
Meer het heil van hun Hitler geteld.

De mensen zien mij van ver.
Niet om mij, maar om mijn gele
Ster. Ik ben zichtbaar iemand van een
Andere kerk. Ik ben een mens van een
Minder Merk. In de verte klinken de laarzen.
Het onrecht neemt mij straks te grazen.

Aan de hemel staat heel ver
Diezelfde gele ster. Je moet heel
Goed kijken wil je hem daar zien.
Ik kreeg er de plaats die ik verdien.

Aan de hemel staat heel ver
Diezelfde gele ster. Ik ga mijn
Weg, mijn baantje om. Een van
De velen aan het hemeldom.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-07-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen
Actief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In De Verte Klinken De Laarzen’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.