«»
bliezen rotsen op
egaliteit kreeg geen gelijk
we moesten ons verschansen
bunkerden een plaats de vijand
bleek onzichtbaar maar paraat
wij wilden vrede dragen
ze lauwertakten onze komst
maar hadden zo hun eigen vragen
de opbouw is weer weggeschoten
babylonisch in begrip
samen is daar nooit genoten
de stenen neem ik mee
met stukjes van een gouden koran
uit een opgedroogde zee
begrijp de weemoed in gezang
zie hoe donkere ogen kijken en
krijgsheren zich mateloos verrijken
maar ik zou willen blijven
jij gaf mij de hand en
sprak ik ben je vriend orhan
Lauwertakten onze komst
we regelden afganisthanbliezen rotsen op
egaliteit kreeg geen gelijk
we moesten ons verschansen
bunkerden een plaats de vijand
bleek onzichtbaar maar paraat
wij wilden vrede dragen
ze lauwertakten onze komst
maar hadden zo hun eigen vragen
de opbouw is weer weggeschoten
babylonisch in begrip
samen is daar nooit genoten
de stenen neem ik mee
met stukjes van een gouden koran
uit een opgedroogde zee
begrijp de weemoed in gezang
zie hoe donkere ogen kijken en
krijgsheren zich mateloos verrijken
maar ik zou willen blijven
jij gaf mij de hand en
sprak ik ben je vriend orhan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 19-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Lauwertakten onze komst’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Oorlog
Nieuwste gedichten
- De appel en de fles melk in Gaza
- [ Rustig zijn ]
- nooit weer gebeurt weer
- [ Dictators stichten ]
- Geen thuis Palestina
- terreur