voor de kogel floot
stook de vuren
loeiend heet
er branden engelen
in de rook waar ik
de namen niet van weet
ze spoken door mijn geest
het was richten
op gezichten om de
laatste blik te missen
voor de kogel floot
en insloeg met een
niet te missen dood
kan hun stemmen
niet vergeten
ze knagen aan geweten
stook de vuren gloeiend heet
menselijk leed wordt snel
verteerd in niets geleerd
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘voor de kogel floot’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.