«»
Tijdens een oneindig lijkende reis
Kleurde het landschap grijs
Verloren steden hun glans
Alle hoop vervloog op de cadans
Van de voortjagende trein
Angst weerspiegelde in hun aanschijn
Te dicht op elkaar,vreemden die elkaar vonden
In diepe doodsangst verbonden
Westerbork, dan Auswitch… besefte je dat wel?
Het eindstation, de hel
Waar geen hoop meer mogelijk was
En het eens zo geliefde leven opging in rook en as
Resteert nu jouw jas, inmiddels loos
Ooit bewoond door jou, meedogenloos
O, de hun aangedane oneindige smart
Waar, vraag ik me af, bevond zich toen jouw hart?
Gewetensvraag
GewetensvraagTijdens een oneindig lijkende reis
Kleurde het landschap grijs
Verloren steden hun glans
Alle hoop vervloog op de cadans
Van de voortjagende trein
Angst weerspiegelde in hun aanschijn
Te dicht op elkaar,vreemden die elkaar vonden
In diepe doodsangst verbonden
Westerbork, dan Auswitch… besefte je dat wel?
Het eindstation, de hel
Waar geen hoop meer mogelijk was
En het eens zo geliefde leven opging in rook en as
Resteert nu jouw jas, inmiddels loos
Ooit bewoond door jou, meedogenloos
O, de hun aangedane oneindige smart
Waar, vraag ik me af, bevond zich toen jouw hart?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 08-03-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Wicky SteevenszActief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gewetensvraag’ van Wicky Steevensz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Oorlog
Nieuwste gedichten
- De appel en de fles melk in Gaza
- [ Rustig zijn ]
- nooit weer gebeurt weer
- [ Dictators stichten ]
- Geen thuis Palestina
- terreur