INLOGGEN
«»

Deportatie

In een droom zag ik hem,
te midden van zovelen,de ogen zo zacht,
een kind met angstige fluisterstem
dat bang was voor de nacht.

Daar, achter gesloten deur waar iedereen wachtte,
angstig bijeen, de levenslust reeds afgenomen,
elk een enkele tas,waarin geen plek voor een mooie gedachte,
slechts het hoognodige waarmee men niet ver zou komen.

Grijze uniformen in zwarte laarzen stevenden rond,
en sluipend begon alom te dagen
dat,wat hen zo huiveringwekkend bond,
meer zou zijn dan wat een leven kon verdragen.

Waarom droom ik van hem alsof ik hem heb gekend,
een kind, te midden van zovelen,de ogen zo zacht;
niet éénmaal kijkt hij om, een kleine vent,
terwijl hij stil verdwijnt in de donkere nacht.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-03-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Wicky Steevensz
Actief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Deportatie’ van Wicky Steevensz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.