Hazenslaap met helm op

wil melker

hazenslaap met helm op


ben de angst voorbij
schiet ik hem nu
of doodt hij later mij

voor even rust in
de kapot geschoten huizen
waar het sterft van de muizen

eten en drinken zijn
de eerste behoeften in het
sluipend bewegen om te overleven

de idealen zijn vergeten
in het stinkend vuil
waarin wij al weken zweten

afgestompt in primitief
ageren branden wij kaarsen
om de vijand te desoriënteren

in een hazenslaap met helm op
explodeert de oorlog dood en verderf
tot in de diepste dromen van mijn kop