«»
ze weten het en kennen mij
een vreemde in hun land
ze kijken maar
begrijpen niet, hun ogen zien
ook nooit mijn stil verdriet
de kapot geschoten zon
het branden van mijn handen
toen de oorlog pas begon
ik droom nu de familie
het spelen van muziek
het dansen van zovelen
we vluchtten voor de dood
de honger en het wachten
het gillen bij verkrachten
onschuldigen vermoord, we hebben
ze ons lichaam moeten geven, maar
onze geest gaat hier in vrijheid leven
de kapot geschoten zon
al die gezichtenze weten het en kennen mij
een vreemde in hun land
ze kijken maar
begrijpen niet, hun ogen zien
ook nooit mijn stil verdriet
de kapot geschoten zon
het branden van mijn handen
toen de oorlog pas begon
ik droom nu de familie
het spelen van muziek
het dansen van zovelen
we vluchtten voor de dood
de honger en het wachten
het gillen bij verkrachten
onschuldigen vermoord, we hebben
ze ons lichaam moeten geven, maar
onze geest gaat hier in vrijheid leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de kapot geschoten zon’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Oorlog
Nieuwste gedichten
- Omdat het nodig was
- [ Er zit een gat in ]
- De appel en de fles melk in Gaza
- [ Rustig zijn ]
- nooit weer gebeurt weer
- [ Dictators stichten ]