INLOGGEN
«»

Spijt van de oorlog

Voetstappen in de vreemde wildernis.
Klauwende handen die in het onmacht in het niets grijpen.
Sluipend bang voor wat er gaat gebeuren nader ik die vage schaduw.
Huilend zit er een hoopje mens naar mij te kijken.
Ik wil van alles aan hem vragen maar hij kijkt langs me heen, met een blik van nu niet ik heb veel te veel meegemaakt.
Lang aarzelt hij maar dan wijst hij naar een embleem op zijn schouder.
En als ik begrijp wat hij bedoelt kijk ik naar een vreselijk hakenkruis waar een natte traan uit zijn ogen het dof en lelijk maakt.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 09-03-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

dichteres lisa
Actief sinds: 24-05-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Spijt van de oorlog’ van dichteres lisa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.