Samen fietsen (2018)

Vincent Oostrijck

Samen fietsen (2018)

We fietsten samen
En we trapten onze weg
Door alle dagen van het jaar

En het jaar vloog voorbij
In gedeelde liefde en vriendschap

En steeds was er het verlangen
Om samen gelukkig te zijn

We fietsten gezamenlijk
Door de veranderingen die zich aandienden

Leidschendam werd voor jou na vele jaren
Een gepasseerd station

En in Rotterdam begonnen we opnieuw
We vormden een unieke eenheid
Die bestaat uit jou, mij en de poezenkinderen

En we fietsten:

Over de Erasmusbrug, door het Kralingse Bos
Om de Zevenhuizerplas, langs de Rottemeren
Op de Kop van Zuid, door het Bergse Bos

Men vond ons hier overal

We begroetten al fietsend
De landschappen van Zuid-Holland
De horizonten van water en weide
En van prachtige zonsondergangen

We fietsten ons gezamenlijk
Door de geneugten die hier zijn
Zoals theater en bioscoop
Zoals museum en restaurant

We fietsen verder
We fietsen het oude jaar uit
En het nieuwe jaar in

En we hopen
En we bidden
Dat dit mag blijven duren

Dit is tenslotte
Onze allermooiste reis

En jij bent tenslotte voor mij
De allerfijnste vrouw

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 01-01-2019

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Samen fietsen (2018)’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.