Samen fietsen (2018)
Samen fietsen (2018)
We fietsten samen
En we trapten onze weg
Door alle dagen van het jaar
En het jaar vloog voorbij
In gedeelde liefde en vriendschap
En steeds was er het verlangen
Om samen gelukkig te zijn
We fietsten gezamenlijk
Door de veranderingen die zich aandienden
Leidschendam werd voor jou na vele jaren
Een gepasseerd station
En in Rotterdam begonnen we opnieuw
We vormden een unieke eenheid
Die bestaat uit jou, mij en de poezenkinderen
En we fietsten:
Over de Erasmusbrug, door het Kralingse Bos
Om de Zevenhuizerplas, langs de Rottemeren
Op de Kop van Zuid, door het Bergse Bos
Men vond ons hier overal
We begroetten al fietsend
De landschappen van Zuid-Holland
De horizonten van water en weide
En van prachtige zonsondergangen
We fietsten ons gezamenlijk
Door de geneugten die hier zijn
Zoals theater en bioscoop
Zoals museum en restaurant
We fietsen verder
We fietsen het oude jaar uit
En het nieuwe jaar in
En we hopen
En we bidden
Dat dit mag blijven duren
Dit is tenslotte
Onze allermooiste reis
En jij bent tenslotte voor mij
De allerfijnste vrouw
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-01-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Samen fietsen (2018)’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.