Beloftes
beloftes
zie niet om
als morgen straten
weer rood kleuren
van uiteen gespatte beloftes
waar een laatste
vlammetje het vuur
nog smeulend houdt
stikkend in eigen rook
van de laatste wens
nadat de mens het
gebeuren langs zich heen
laat gaan de troep blijft staan
ja toen het knalde en
de drank echt warmde
het vuur laaide en loeide
van wellust en begeerte
ja toen was jij de man
maar nu het donker wordt
en ieder huiswaarts keert
word jij echt bang
voor deuren die weer
in zwijgen open gaan ondanks
dat ieder voor het nieuwe
jaar zijn beloftes heeft gedaan
wil melker
31/12/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 31-12-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Beloftes’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.