INLOGGEN
«»

2017

2017

Tweeduizendzeventien heet het nieuwe jaar
het is een priemgetal, dat is heus waar
je kunt het niet delen behalve door een en zichzelf
net zoals bij drie, vijf, zeven en elf

Het is dus een jaar dat op zichzelf lijkt te staan
maar daardoor zal de wereld nog niet vergaan
al lijken de voortekenen nog zo duister
we moeten niet wijken voor wanhopig gefluister

We kijken naar positieve bewegingen
en tellen daarbij graag onze zegeningen
we doen wat we kunnen, laten ons niet kisten
laten ballast los, gaan daaraan geen tijd verkwisten

Wat we kunnen delen zullen we niet laten
meer woorden van liefde, minder van haten
zo raken we niet snel uitgeteld
en wordt ieders verhaal het beste verteld

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 02-01-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Jose van Rosmalen
Actief sinds: 21-11-2014Informatie bij het gedicht:

gedicht over het getal 2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘2017’ van Jose van Rosmalen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.