De oliebol
Een oliebol op ’t platteland
lag troosteloos in het zand
aan het einde van het Nieuwjaar-festijn
gevierd door groot en klein
liet een ieder weten
zich aan de oliebollen
misselijk te hebben gegeten.
Een ieder weigerde het laatste bod
dus bleef hij liggen als overschot
en werd in de tuin gesmeten
opdat de vogels hem zouden eten.
Nu lag hij buiten in het feestgedruis
De klok sloeg twaalf in het huis.
Het vuurwerk werd ontstoken
de wereld geleek een hel
de bol lag te sidderen
in zijn bruine vel
angstig in de bosjes weggedoken
terwijl knetterende donderslagen
hem tot op zijn krenten plagen.
Nu plenst de regen op hem neer
knallen hoort hij niet meer
met het nieuwjaarsfeest heeft hij het wel gehad
hem rest nog slechts een modderbad
de mens die gaf hem stank voor dank
door hem hier te deponeren
in plaats van bij de voedselbank.
DdJ.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2016
Over deze dichter
Dolf de Jong (Actief sinds: 26-12-2015)
© Op dit gedicht 'De oliebol' van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.