verlichtte stromende champagne
verlichtte stromende champagne
de eerste vuurpijl knalde
verbrak in sier het nieuwe jaar
verlichtte stromende champagne
gejuich omarmde de franje
ik was alleen, zij daar
uitgelicht in hoeken
zag ik schaduwen bewegen
vergeten had ze daar gedropt
ik kon er toen niet tegen op
moest verder met mijn leven
ik zag ze kleur
en vorm krijgen, voelde
weer de wanhoop aan den lijve
ze knalden stuk voor stuk hun pijn
barstend in hun woede en venijn
ze draaiden cirkelend
om me heen, spogen gal
gilden hun gemene beelden
ik rook het zoete van de val
herinneringen die me streelden
maar ik heb ze aangepakt
steek eindelijk hun lonten aan
het duizendklappen komt eraan
gedachten waren en zijn geweest
uitbundig vieren we nu feest
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘verlichtte stromende champagne’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.