In tijdloos gaan
In de verte
woeden branden
verteren levens
zonder handen strijden
zielen om bestaan
je proeft de wind
in tijdloos gaan
ze is zwanger
van herinnering
uit tijden dat
het beter ging
nu kermt ze en jaagt
restanten bulderend
naar alle kanten
ze smoord de lucht
zucht haar gif in
stikkend sterven
niemand zal de
aarde erven want
het leven is vermoord
stilte wordt gehoord
de as beweegt
het laatste beest
de phoenix vliegt
zijn geest is nimmer
weggeweest en liegt
de waarheid over dood
de zon was nooit zó rood
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In tijdloos gaan’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.