INLOGGEN
«»

In trage uren

 de witte duif
 vliegt weg
 het stukje kerst
 valt uit zijn bek

 opgeschrikt
 door fel wit licht
 een harde knal
 zonder gezicht

 de boom staat
 vaag te pronken
 de takken zijn al moe
 buigen naar de aarde toe

 in trage uren
 neemt het jaar zijn end
 de witte duif is neergestreken
 wil niks van vuurwerk weten

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

27/12/2012 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In trage uren’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.