Herfstige tederheid

Paul Duyvesteyn

Op een afgeknotte boomstam
prijkt een dampend kopje thee,
Zwevende bloesems, aroma's van vers geplukte blaadjes
versmelten met de aardse tonen van dauwfrisse schors

Het oor van het kopje glanst, een teken van veelvuldig gebruik,
subtiel vervormd door het verlaten avondlicht
De ooit heldere kleuren van de buitenzijde
doen de geschilderde vergezichten vervagen

Een onverwachte windvlaag stuurt een herfstblaadje
naar het porseleinen dampende bekertje
In de warme omhelzing van de thee smelt het koude juweel,
een tedere knieval voor de herfst