Dauwzee
Ik kijk uit het beslagen zolderraam,
waar koeien lijken te zweven
door de zware dauwlaag boven het weiland
Net een zee met zwemmende weidebewoners
Geleidelijk strijkt zonlicht over de dauwzee
en komen de herkauwers weer op hun poten terecht,
hun koppen gebogen naar het nat glinsterende gras
Ik sluit het raam, het knarsen klinkt lang na in mijn oren
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-01-2025
Over deze dichter
Paul Duyvesteyn (Actief sinds: 11-03-2017)
© Op dit gedicht 'Dauwzee ' van Paul Duyvesteyn zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.