Herfstsymfonie

Paul Duyvesteyn

Een fragiel ornament draagt het slihouet van een esdoornblad,
in warme herfsttinten gehuld, rood en geel
In het doorschemerende paneeltje is een figuurtje geëtst
De gegutste lijnen zijn fijn en mild,
waardoor een zachte gloed over het miniatuurtje valt,
en het bij iedere zoninval lijkt te bewegen

Temidden van andere sierlijk gepunte bladeren hangt het stil,
deel van een majestueuze, symfonische boom,
die eens zijn ziel zal schenken aan melodieuze gitaren,
en nu bij elke windvlaag herfsnoten over het land strooit