Kloofgreep

Paul Duyvesteyn

Aan de rand van de aarde een bodemloze afgrond,
waar winden, stortregens en zonneschijn gevangen worden
Wanneer stormen woeden vernauwt de diepte,
en worstelt de wind om te ontsnappen

Bij windstil rekt de kloof zich uit,
en wacht de regen om op te stijgen,
verdampend door het ingeklemde zonlicht
Zoekt het hemelwater eenmaal
zijn vertrouwde schuilplaats weer op,
ontsnapt zonlicht aan de kloofgreep
en hult de aarde tot de avond in een warme gloed

In de nacht liefkoost zilveren maanlicht de aarde,
raken alle weergoden in de ban van haar betoverende glans,
en wordt zij omrand door een parelmoeren schijnsel,
waar zij de hemel kan omhelzen