Onder groene sluiers

Paul Duyvesteyn

Ik sta in de schaduw van de treurwilg,
die met overhangende bladeren de aarde streelt
Ik zou graag willen huizen tussen zijn takken,
een bed maken van zijn smalle, groene bladeren,
op zoek naar de stilte die mij verlaten heeft

Ik luister naar het ritselen van de bladeren,
die verhalen murmelen,
over zon, wind en regen
Ik sluit mijn ogen,
laat mij liefkozen,
en in een dromerige slaap wiegen