Zandstorm

Paul Duyvesteyn

Met geraas blaast de wind zand in een werveling omhoog,
een eekhoorntje verstorend dat tussen de struiken scharrelde
Zijn staart fier omhoog,
beweegt als een verwaaiende rookpluim uit een scheepsschorsteen

De zon zakt langzaam achter de groene bossage,
schaduwen op het dorre gras achterlatend
Een uil huilt zachtjes vanuit de bomen,
met zijn glinsterende ogen als smaragden,
volgt hij het verschrikte eekhoorntje in de nacht