vakantiegenot

Peter Paul Doodkorte

ik zie de wolken boven mij
zwevend in de blauwe lucht
ik vraag me af wat ze zien
vraag mij af waarom soms
ze met pijpenstelen huilen

ik luister knapperend vuur
zittend in zijn warme gloed
dat niet meer nodig heeft
dan wat takken en bladeren
om de harten te verwarmen

zachtjes waait er een wind
die mijn huid teer fluistert
als ik tussen bomen dwaal
die gezochte koelte geven
wanner hitte mij overmant

ik sluit genietend mijn ogen
ervaar ontspannend de rust
van vogelend geroezemoes
in zomers groen gebladerte
dat mij fluwelig zacht kust